Het jachtverbod in Botswana vernietigt de unieke "taal" die de Bosjesmensen gebruiken tijdens het jagen. Deze "taal" bestaat uit signalen die zij met hun handen maken en het imiteren van vogel- en dieren geluiden, om aan de andere jagers te laten waar de prooi is en welke kant die op gaat. Lees het hele artikel in het Engels. www.sundaystandard.info/hunting-ban-killing-unique-ancient-bushmen-language

Op 7 mei heeft een kennis mij naar Xwaa gebracht. Xwaa woont net buiten Ghanzi langs de hoofdweg naar het noorden, op een stukje grond waar enkele Bosjesmensen gezinnen van golfplaten hutjes hebben gemaakt met zijn moeder, stiefvader en twee broertjes, misschien wel met meerdere mensen. Twee zijkanten van het hutje zijn open. Xwaa slaapt tussen een paar oude dekens op de grond, buiten het hutje. Vijf ochtenden per week gaan hij en zijn twee broertjes naar de Window for Hope opvang, wat is opgezet door een priester en zijn vrouw. De kinderen krijgen er twee maaltijden, aandacht, en wat bezigheden. Ze worden voorbereid om (weer) naar school te gaan. Het terrein, gebouw en het bijna voltooide toilet gebouw (bestaande uit twee toiletten en een douche voor de jongens, en hetzelfde voor de meisjes) worden gratis beschikbaar gesteld door een Botswaanse man. Als het toilet gebouw klaar is, gaan de kinderen bij aankomst 's morgens onder de douche, trekken schone kleren aan en hun eigen vuile kleren worden gewassen. Als ze naar huis gaan trekken ze hun eigen kleren weer aan. Ik heb geld gegeven om voor Xwaa nieuwe kleren te kopen en eten voor Xwaa en zijn familie. Na terug komst in Nederland heb ik geld gestuurd voor toilet artikelen. Het is een opluchting te weten dat Xwaa en zijn broertjes nu zorg krijgen, want de huis situatie is nog steeds slecht.

De Regering van de Verenigde Staten van Amerika is bang dat de Britse advocaat Gordon Bennett met opzet door de Botswaanse Regering op een visum lijst is geplaatst, met als enig doel te voorkomen dat Bennett de Bosjesmensen in het CKGR met juridisch advies zou kunnen bijstaan in hun huidige conflict met de Botswaanse Regering. Lees meer in het Engelse Sunday Standard artikel. (Mensen met een Britse nationaliteit hebben geen visum nodig voor Botswana.) sundaystandard.info

Ik heb de maatschappelijk werkster in Ghanzi gebeld. Ze was blij dat ze kon vertellen dat Xwaa gevonden was en nog steeds zijn maandelijkse voedselpakket kwam halen bij de sociale dienst. Vanaf volgend jaar januari is hij ingeschreven in een schoolklas voor gehandicapte kinderen. Ik vertelde haar dat we dan terug bij af zijn. Xwaa was eerder al op school geweest maar was weggestuurd, omdat de leerkrachten niet overweg konden met zijn aanvallen. En dan zijn thuis situatie, vroeg ik. Wie controleert of hij goede voeding en zijn medicijnen op tijd krijgt. (Mijn vermoeden is dat zijn epileptische aanvallen een gevolg zijn van ondervoeding.) Ze legde uit dat ouders of verzorgende hiervoor verantwoordelijk zijn. Omdat Botswana een Kinderbeschermingswet heeft, kunnen ouders als zij hun kinderen verwaarlozen voor de rechtbank gebracht worden en indien nodig in de gevangenis gezet. Maar de voorkeur heeft om met ze te praten, ofschoon dit vaak moeilijk is. Als maatschappelijk werkers hen bezoeken om 07.30 uur, kunnen ze al in de kroeg zitten. Zelfs als het lukt met ze te praten, wordt advies meestal niet aangenomen. Een ander probleem is dat er duizenden kinderen zoals Xwaa zijn en rechtbanken en gevangenissen overvol zouden raken als de wet gehandhaafd zou worden.